Olga dorasta? w Polsce jako chrze?cijanka bez ?adnego powi?zania z judaizmem, a? odkry?a swoje ?ydowskie korzenie w wieku 12 lat. Od tego momentu Olga posz?a drog? swoich ?ydowskich korzeni, znajduj?c wsparcie spo?eczne, duchowe i fizyczne w Centrum Spo?eczno?ci ?ydowskiej w Krakowie. Odk?d si? znamy, czyli od kilku lat, studiuje ze mn? kilka razy w tygodniu. Jej historia nie jest niczym niezwyk?ym w Polsce; w ci?gu ostatnich 25 lat tysi?ce m?odych m??czyzn i kobiet znalaz?o swoj? drog? i wesz?o do spo?eczno?ci ?ydowskiej na nowo pomagaj?c w o?ywieniu ?ycia ?ydowskiego w Polsce.
Historie tych ludzi wcale nie s? takie proste: podczas komunizmu w Polsce antysemityzm przenika? g??boko w ?wiadomo?? Polak?w i wiele polskich ?yd?w przysi?g?o sobie nie ujawnia? swoich ?ydowskich korzeni trzymaj?c je w tajemnicy nawet przed dzie?mi. Gdy po wielu latach mama Olgi postanowi?a ujawni? jej rodzinn? tajemnic? powiedzia?a tylko ?twoja babcia by?a ?yd?wk??. Przez usta nie mog?o jej przej?? zdanie ?ja jestem ?yd?wk?, moja mama by?a ?yd?wk?, ty jeste? ?yd?wk??.
Trzecie pokolenie ocala?ych z II Wojny ?wiatowej jest bardziej otwart
e i ch?tne, by g?o?no m?wi? o tym co ich rodzice i dziadkowie g??boko skrywali. Ciotka Olgi ca?e ?ycie ukrywa?a swoje ?ydowskie pochodzenie. W zesz?ym roku zmar?a. Nie by?em w stanie przekona? rodziny, by pochowa? j? na cmentarzu ?ydowskim. Nikt nie chcia? nadal publicznie identyfikowa? si? z ?ydami. Kolejna dusza zosta?a utracona.
Olga zawraca bieg historii podejmuj?c swoj? podr?? ju? kilka lat temu. Studiuje, obserwuje, jest wolontariuszk?, inicjuje wiele projekt?w, nawi?zuje dialog mi?dzy ?ydami i nie-?ydami, edukuje polskich student?w opowiadaj?c im o judaizmie (maj? w sobie wiele ciekawo?ci na temat tej utraconej cz??ci Polski). Olga postanawia ?odkupi?? stracone lata ?ycia w nie?wiadomo?ci i ukrytej to?samo?ci.
Zaproponowa?em Oldze podj?cie istotnych krok?w na jej nowej drodze do judaizmu, a kt?rych odm?wiono jej przez ca?e ?ycie ? ?ydowskie imi?. Tak wiele polskich ?yd?w nazywa si? Kasia i Ola, Agnieszka i Pawe?, Krzysiek i Tomek, a tak ma?o jest Abraham?w, Racheli, Miriam i Dvor.
Olga szybko podchwyci?a m?j pomys? zmienienia imienia na ?ydowskie. Po kilku miesi?cach przygotowa? wreszcie ?wi?towali?my to wydarzenie w JCC w Krakowie, podczas ostatniej nocy Chanuki.
Otoczona rodzin? i przyjaci??mi, a co szczeg?lnie wa?ne r?wnie? matk?, Olga przyj??a nowe imi? c?rki Izraela ? Dvory. Dlaczego Devora? Je?li poznasz Olg? dowiesz si? o jej niezwyk?ych osi?gni?ciach i o tym, ?e jest prawdziwym liderem. Mocno wierzy w judaizm, Izrael i silne kobiety ?ydowskie, kt?re mog? pom?c w kszta?towaniu ?ycia ?ydowskiego. Dla niej by? to oczywisty wyb?r.
Szuka?em inspiracji do ceremonii nadania doros?ym ?ydowskiego imienia, ale nie znalaz?em wiele. Z pomoc? strony internetowej Itim wpadli?my na pomys? kilku ?wietnych symbolicznych i emocjonalnych zada? na te 30 minut ceremonii. Zacz?li?my micw? zapalenia Chanukowych ?wiec. Po wsp?lnym ?piewaniu wszyscy napil
i?my si? po kieliszku wina. Nast?pnie recytowali?my psalmy dzi?kczynienia Bogu oraz czytali?my midrasze, kt?re m?wi? o znaczeniu i unikalno?ci imion ?ydowskich.
“Ka?da osoba otrzymuje trzy imiona: Jedno od rodzic?w, drugie od przyjaci??, trzecie wybiera sobie sam ? i ono jest najwa?niejsze z nich wszystkich?
Kulminacja wieczoru nast?pi?a, gdy poprosi?em mam? Olgi, by wsta?a i da?a jej c?rce Dvorze b?ogos?awie?stwo. Stoj?c w u?cisku i podnosz?c r?k? nad jej c?rki g?ow? ?zy sp?ywa?y po jej policzku, gdy recytowa?a ?wi?te s?owa Aarona: “Niech was B?g b?ogos?awi i strze?e …”. W tej chwili, gdy matka pokaza?a tak? dum? z ?ydostwa (tak d?ugo w rodzinie ukrywanego) c?rki oczy wszystkich dooko?a by?y wilgotne i wszyscy rozkoszowali si? tym historycznym powrotem rodziny Olgi do swoich ?ydowskich korzeni.
Dumni ?ydzi ? terror ? ?mier? ? ukrywanie si? – iskra ?ycia w drodze do przesz?o?ci – jasna ?ydowska przysz?o?? – matka i c?rka obejmuj?ce si? ? dumny ?yd. Olga sta?a si? Devor?.
Devora kojarzy si? z m?dro?ci? i dzia?aniem, proroctwem i pokor?, si?? by i?? do przodu i moc? przekonywania innych, aby robili to samo, aby kontynuowali walk? i przynie?li zwyci?stwo.
Wiem, ?e nasza Devora ma wiele z tych cech i jestem zaszczycony, ?e mog? by? u jej boku i patrze? jak staje si? coraz silniejsza podczas swojej nowej podr??y.