Jest taka pi?kna i cenna ?ydowska tradycja, kt?ra nakazuje nam zar?wno zako?czenie i rozpocz?cie czytania Tory samego dnia. Simchat Tora pokazuje nam, ?e w nauce Tory nie ma ko?ca ani pocz?tku, za to jest nieprzerwana podr?? ku wiecznej opowie?ci oraz nieustaj?cego ?r?d?a ?wiat?a. Gdy tylko ko?czymy ostatnie wersety Tory od razu wczytujemy si? w pierwszy rozdzia? pi?cioksi?gu i rozpoczynamy nasze kolejne podej?cie do S?owa Bo?ego, jednak ju? z nowej perspektywy dzi?ki zdobytemu przez nas kolejnemu do?wiadczeniu i wi?kszej dojrza?o?ci. “Hafoch ba ba vehafoch dekulei bah” – to s?owa naszych m?drc?w, kt?re oznaczaj?: “obracaj ni? (Tor?) w k??ko poniewa? wszystko jest w niej”. Proces obracania Tor? w k??ko, mo?e odzwierciedla? tysi?ce lat nauki i egzegezy pr?buj?cej zbli?y? nas do Boga, jego Prawdy i przekazu dla ?wiata.
Ale by? mo?e jest jeszcze inny komunikat zawarty w takim zestawieniu pocz?tku z ko?cem opowie?ci Tory dotycz?cej wczesnych etap?w ludzko?ci. By? mo?e jest to lekcja o kondycji cz?owieka i kim jest cz?owiek, a nie kim jest B-g.
Gdy zestawiamy dwa ko?ce Tory ze sob? mo?emy odnale?? podobne koncepcje w obu fragmentach. Zar?wno pocz?tek jak i koniec Tory porusza kwesti? ludzkiej aspiracji i potencja?u do bycia doskona?ym, kt?ry rozbija si? o ludzk? kondycj? i ograniczenia. Ostatnie wersety z Tory m?wi? o niezr?wnanych osi?gni?ciach Moj?esza “nie by?o nikogo takiego jak Moj?esz” i podczas gdy ko?cowe wersety Tory s? zwie?czone opowie?ci? o Moj?eszu jako najwi?kszym s?udze B-ga, jednocze?nie Moj?esz s?yszy na po?egnanie: “Poniewa? nie byli?cie mi wierni mi?dzy Izraelitami przy wodach Meriba pod Kadesz, na pustyni Sin, nie objawili?cie mej ?wi?to?ci w?r?d Izraelit?w,dlatego tylko z daleka ujrzysz t? ziemi?, lecz ty tam nie wejdziesz do tej krainy, kt?r? Ja daj? Izraelitom” (32: 49-52).