Szósta alija Parszy w tym tygodniu mówi o micwie teszuwy – o pokucie. Pokuta to proces, dzięki któremu naprawiamy wyrządzone przez nas krzywdy. Zaangażowani są zarówno inni ludzie, jak i B!g. Oznacza to, że jeśli zgrzeszyłem przeciwko komuś, muszę uzyskać jego przebaczenie, zanim przebaczy mi B!g. Ostatnia Parsza podkreśla w szóstej aliji, że proces ten musi dziać się zarówno w naszych ustach, jak i w naszych sercach. Uczy nas, że gdy ktoś przyznaje się do swoich grzechów przed B!giem i prosi o przebaczenie, musi to być słyszalne. Tym bardziej, gdy ktoś stara się naprawić krzywdy, jakie wyrządził innym. Prawdziwa skrucha nie jest możliwa bez wypowiedzenia na głos słów: popełniłem błąd. Jeśli nie jestem na tyle odważny, by powiedzieć te słowa, to jaką tak naprawdę mam odwagę. Mojżesz jest takim prawdziwym Żydem, który stara się wypełniać słowo B!ga. Ktoś taki musi umieć powiedzieć: popełniłem błąd i żałuję tego.
Obyśmy wszyscy razem zostali zapisani w Księdze Dobrego Życia.
Szabat Szalom!
Z miłością,
Yehoshua