Czcigodni Praojcowie, Awrahamie, Icchaku i Jakowie! Było fantastycznie, dziękujemy i do zobaczenia za rok. Fragment Tory na ten tydzień jest ostatnią parszą księgi Bereszit. Opowieść o rodzinnych korzeniach narodu żydowskiego dobiega końca. Wrócimy do tej opowieści za kilka miesięcy, oczywiście z Bożą pomocą, ale dziś i w najbliższych dniach możemy postarać się zebrać owoce naszej przygody z Praojcami.
Author: Rabin Dawid Szychowski
Paraszat Ekew
Zaraz na początku parszy Ekew wymieniane są zalety Erec Israel. Czytamy tam:
Gdyż Pan, Bóg twój, wprowadza cię do ziemi pięknej, do ziemi, gdzie bystre rzeki i źródła tryskają w dolinie i na górze;
Do ziemi pszenicy, jęczmienia, winnej latorośli, drzewa figowego i drzewa granatu, do ziemi drzewa oliwnego, oliwy i miodu; Continue reading “Paraszat Ekew”
Paraszat Dewarim
Księga Dwarim jest ostatnią z Pięcioksięgu Mojżesza. Mędrcy nazywają ją “Miszne Tora” (Tora Powtórzona) ze względu na jej zawartość, która jest powtórzeniem wielu kwestii poruszonych już wcześniej. Jak pisze Ramban we wstępie do księgi Dwarim: W tej księdze Mojżesz wyjaśnia pokoleniu wchodzącemu do Ziemi Izraela większość przykazań, które będą tam obowiązywały. Wszystkie te micwy już zostały mu dane na Górze Synaj lub w Namiocie Wyznaczonych Czasów w pierwszym roku po wyjściu z Egiptu przed grzechem szpiegów. Dlatego też język przekazywania praw różni sie od tego, który używany był we wcześniejszych księgach (np. brak takich zwrotów jak: “I powiedział Bóg do Mojżesza mówiąc rozkaż Synom Izraela…”).
Paraszat Pinchas
Jedna z ważniejszych zasad w całym prawie żydowskim przekazana nam przez mędrców mówi, że jeśli prawo wymyka ci się z rąk, gdy nie jesteś pewny jaką drogę halachiczną wybrać, to zobacz jak zachowują się inni religijni ludzie dookoła ciebie. Jednym z założeń całego systemu prawnego jest to, że w narodzie jest mądrość. Cały lud jest na poziomie proroka. Dlatego też w krytycznych przypadkach mędrcy polegali na decyzji ludu.
Paraszat Chukat
Kto dotknie jakiegokolwiek zmarłego człowieka, będzie nieczysty przez siedem dni. (Bamidbar 19:11)
Pytanie brzmi: dlaczego? Dlaczego ktoś kto dotyka zmarłego jest w stanie nieczystości przez 7 dni?
Pierwotniejsze pytanie to: co to jest tuma (nieczystość)? Continue reading “Paraszat Chukat”
Paraszat Szelach
Parasza Behaalotcha zajmowała się ważnością Tory. Dlatego też cała jej treść jest skupiona wokół osobistości Moszego i rodzajów proroctwa. On był przekaźnikiem a zatem jest szalenie ważne kim jest ten przekaźnik ponieważ przez to uczymy się czegoś bardzo istotnego odnośnie Tory. Continue reading “Paraszat Szelach”
Paraszat Emor – Jom Haacmaut w Torze
וַיְדַבֵּר מֹשֶׁה אֶת־מֹעֲדֵי יְהוָה אֶל־בְּנֵי יִשְׂרָאֵל׃
I ogłosił Mojżesz synom izraelskim te święta Pana. (Wajikra 23:44)
Ogłosił w rozumieniu przekazał. Co oznacza, że przekazał Mosze Izraelowi święta? Oznacza to, że przekazał im możliwość powoływania nowych świąt. Jak to możliwe? Świętość wyznaczonych czasów jest świętością, która ewoluuje. Aby to zrozumieć musimy wyjaśnić sobie kilka kwestii.
Są dwa rodzaje świętości wśród tych które wymienia Mosze pod koniec rozdziału 23. Jest świętość Szabatu – to świętość absolutna na pamiątkę stworzenia świata podczas którego tylko i wyłącznie Bóg brał udział. Abyśmy współcześnie odczuli ten stopień świętości musimy wejść na poziom aniołów, na chwilę przestać być człowiekiem. Jak można to zrobić? Wstrzymując się od wszelkiej pracy właściwej właśnie ludziom. Pozostałe dni świąteczne dane nam są na pamiątkę wyjścia z Egiptu. Ponieważ w tych wydarzeniach również my braliśmy udział, obecnie świętość dostępna nam jest bez wznoszenia się na poziom aniołów. Nie musimy, więc całkowicie wstrzymywać się od wszelkiej pracy. Dlatego możemy wykonywać jej część nie tracąc przy tym nic ze świętości. Continue reading “Paraszat Emor – Jom Haacmaut w Torze”
Paraszat Wajikra
Szukając różnic między charakterem Sefer Szmot, a Sefer Wajikra zauważymy, że w Księdze Szmot dynamika jest od góry do dołu, natomiast w Księdze Wajikra jest od dołu do góry. O co chodzi? Żeby zrozumieć tę odpowiedź należy zdać pytanie o związek między Bogiem a człowiekiem. W wielu tradycjach pojawia się pojęcie, które nie ma miejsca w tradycji żydowskiej. Tym pojęciem jest przeżycie religijne.
Paraszat KiTisa
Kto nie słyszał o grzechu złotego cielca? To jeden z kilku najpopularniejszych grzechów zaraz obok zakazanego owocu, bratobójstwa i Wieża Babel. Jakkolwiek pojemność interpretacyjna tego wydarzenia jest duża, to nie możemy nie odnieść się do niego przy okazji czytania parszy na ten tydzień.
A gdy lud widział, że Mojżesz opóźniał zejście z góry, zgromadził się wokół Aarona i rzekli do niego: Nuże, uczyń nam bogów, którzy pójdą przed nami, nie wiemy bowiem, co się stało z owym Mojżeszem, mężem, który nas wyprowadził z ziemi egipskiej. (Szemot 32:1)
Paraszat Jitro
A gdy wszystek lud zauważył grzmoty i błyskawice, i głos trąby, i górę dymiącą, zląkł się lud i zadrżał, i stanął z daleka (Szemot 20:14)
Pytamy: co takiego strasznego się tam wydarzyło, że Izraelici tak się przerazili? Przecież fakt że była ciężka chmura, ogień i błyskawice nie zatrzymało Izraelitów.
A góra Synaj cała dymiła, gdyż B-g zstąpił na nią w ogniu. Jej dym unosił się jak dym z pieca, a cała góra trzęsła się bardzo.(Szemot 19:18). Continue reading “Paraszat Jitro”