Aktualna Parsza jest dla nas bardzo ważna, ponieważ przedstawia początki krawiectwa jako żydowskiego biznesu rodzinnego. Dotyczy to odzieży Kohenów (kapłanów), którą noszą oni podczas pełnienia różnych funkcji w Miszkanie, co zostało opisane w zeszłym tygodniu. W czasie przedstawiania opisu ubrań Tora w ogóle nie wspomina słowa kapłan, raczej zawsze odnosi się do Aharona i jego synów. Na początku Parszy wyraźnie stwierdza, że opisany ubiór przeznaczony jest dla nich, w czasie gdy będą służyć jako kapłani, ale przez całą Parszę uparcie odnosi się do Aharona i jego synów. Jest to przeciwieństwem do relacji z objawienia, gdzie konkretnie mówi, choć tylko w dwóch zdaniach, o Kohenach.
Najbardziej niezwykłym aspektem naszej Parszy jest ciągłe odnoszenie się do Aharonai jego synów; jest to w rzeczywistości najwcześniejsza dokumentacja o żydowskiej edukacji.Jako żydowski ojciec, nie ma innej rzeczy, o którą czułbym się bardziej niepewnie, niż o żydowską edukację moich dzieci. Znam meandryczną ścieżkę, którą moje życie podążało w kierunku przestrzegania zasad judaizmu i chcę zapewnić moim dzieciom drogę na skróty, jednocześnie dbając o to, by ich relacja z Bogiem była właściwa.
Jaką mamy tu konkluzję? Jedynym sposobem, w jaki możemy pielęgnować więź naszych dzieci z Bogiem, jest pielęgnowanie więzi z nami, ich rodzicami. W naszej Parszy dzieci Aharona wymienione są tylko raz po imieniu, kiedy są przedstawione na początku Parszy, potem tekst wielokrotnie podkreśla, że są dziećmi Aharona. To znaczy, że ich zdolność do służenia B!gu. jest bezpośrednio zależna od ich relacji z ojcem. Duchowość jest biznesem rodzinnym, połączenie z B!giem nie jest czymś, czego uczymy nasze dzieci, jest to coś, co tworzymy poprzez naszą wię z nimi.
Szabat Szalom i Purim Sameach!
Z Miłością,
Yehoshua
