Parsza Hajej Sara

Parsza Hajej Sara

Z tego, co pamiętam brakuje jednej ważnej postaci na końcu Parszy z ubiegłego tygodnia, jak i w całej Parszy z tego tygodnia. Jest to B!g. To nie tak, że nie posuwa On naprzód wszystkiego w Torze i generalnie w całym świecie, ale odkąd powiedział Abrahamowi, by przyprowadził syna na Górę Moria, nie słyszymy Jego głosu aż do Parszy w przyszłym tygodniu. Dlaczego B!g milczy? Ponieważ zmarła Sara. Raszi, jedenastowieczny komentator par excellence, wyjaśnia, że Sara odeszła, kiedy powiedziano jej, że Abraham ma złożyć w ofierze Izaaka. W zeszłym tygodniu Raszi tłumaczył, że proroctwo Sary było większe niż proroctwo Abrahama. Proroctwo Sary było źródłem prorokowania Abrahama, podobnie jak prorocze zdolności Mojżesza umożliwiły siedemdziesięciu starszym prorokowanie na pustyni (Parsza Behalotcha). To wyjaśniałoby, dlaczego to anioł, a nie B!g powstrzymał Abrahama przed złożeniem w ofierze Izaaka. Sara umarła i w związku z tym Abraham stracił moc słyszenia głosu B!ga.

Sara była źródłem zdolności Abrahama do łączenia się z B!giem, ponieważ miała wrodzoną zdolność rozumienia woli B!ga. To wyjaśnia ich skrajnie różne reakcje na polecenie B!ga, by złożyć Izaaka w ofierze. Choć Abraham bardzo walczy, ostatecznie gotów jest to zrobić – ogromne osiągnięcie w odniesieniu do pokonania jego woli, ale ostatecznie zachowanie zupełnie nieżydowskie. Sara, z drugiej strony, gotowa jest raczej oddać własne życie niż pozwolić na krzywdę swojego syna. I to jest esencja żydowskości. W tym tygodniu widzimy, że istotą Judaizmu są pełne głębokiej pokory ofiary składane w imieniu naszych dzieci, a nie zuchwałe ofiary składane dla B!ga.

Szabat Szalom!

Yehoshua

Parszat Wajeira

Parszat Wajeira

W tym tygodniu B!g osądza i niszczy Sodomę oraz okoliczne miasta. Czyni to za pośrednictwem dwóch aniołów, których przygarnia Lot, gdy docierają do miasta. Wieczorem wokół domu Lota gromadzi się tłum, który domaga się wydania mężczyzn/aniołów w nikczemnych celach. Opisując ludzi, którzy się tam znajdowali, Tora mówi, że zgromadzony był „Cały naród od końca”. Raszi i inni komentatorzy rozumieją to jako cały naród od jednego końca do drugiego, jednak wydaje się, że tłumacząc bardziej dosłownie, można powiedzieć, iż zebrali się wszyscy ekstremiści. To nie było całe miasto, które zgromadziło się wokół domu Lota, aby zrobić jego gościom to, co nie do pomyślenia, to byli ekstremiści i nikt się im nie przeciwstawił, nawet Lot.

Sodoma nie była miastem absolutnie złym. Gdyby była, B!g nie musiałby wysyłać kogoś, by ją osądził, a dziesięciu sprawiedliwych nie wystarczyłoby, aby ją uratować. Sodoma była bogatym miastem pełnym ludzi, którzy cieszyli się życiem i pozwalali żyć (Pirkei Avot 5:13). Była miastem, które pracowało, dopóki lokalna wojna (Parsza Lech Lecha) nie zakłóciła porządku społecznego i stworzyła ekstremistyczny margines, niszczący równowagę społeczną, dzięki której się w ogóle rozwinął. Było jasne, że pozostawiona bez kontroli ta pozbawiona praw ludność skorumpuje całe miasto. To dlatego Abraham kłócił się z Bogiem, że dziesięciu ludzi wystarczy, by uratować miasto. B!g wysłał swoich aniołów i zobaczył, że nawet Lot nie chciał lub nie był w stanie sprawdzić siły tej małej, ale niebezpiecznej grupy. Tragedia Sodomy nie jest tragedią miasta przepełnionego złem i perwersją, ale raczej tragedią ludności zbyt zajętej ratowaniem siebie, by zawracać sobie głowę ratowaniem społeczeństwa.

Paraszat Wajera

Paraszat Wajera

W tym tygodniu, tuż przed poinformowaniem Abrahama o nadchodzącym unicestwieniu Sodomy i Gomory, B!g oświadcza, że musiał mu o tym powiedzieć, ponieważ Abraham będzie ojcem wielkiego narodu. Do kogo B!g to mówi i dlaczego czuje potrzebę tłumaczenia swojego działania, szczególnie tego właśnie?

B!g wyjaśnia, że powiedział o tym, by dzieci Abrahama podążały jego ścieżkami. B!g informuje Abrahama o losie Sodomy i Gomory, by Abraham podjął próbę uratowania Sodomy, to oczywiste. Koniec końców żaden z argumentów Abrahama nie oszczędza miasta, zamiast tego oszczędzone są jego dzieci. Dyskusja Abrahama z B!giem jest jedną z tych, które określają nasze kontakty z Boskością. Do dziś zachęca, byśmy dążyli do sprawiedliwości, bez względu na to kto mógłby wystąpić przeciw nam. Komu B!g mówi, że potrzebuje poinformować Abrahama o tym, co stanie się z Sodomą? Mówi to nam, dzieciom, które są prawdziwymi spadkobiercami Abrahamowego protestu.

Szabat Szalom!

Z miłością,