W Szemini Aceret/Simchat Tora czytamy parszę Wezot Habracha, krótką, bo liczącą 41 wersów. I początek Bereszit, który sam w sobie ma 34 wersety.
Mojżesz błogosławi plemiona narodu żydowskiego, wskazując na cechy, których będzie potrzebowało zróżnicowane społeczeństwo. Przywództwo, konsekwencja, ustawodawstwo, sędziowie, biznes, rolnictwo, wojownicy, minerały. W tym miejscu Mojżesz mówi głównie do Boga, nie do ludzi, ilustrując Mu wielkość ludu, który ma opuścić.
Pierwsza alija (Dwarim 33:1-7) Mojżesz błogosławi lud przed swoją śmiercią. Bóg zwrócił się do nas na Synaju, choć ma wszystkie narody; to my otrzymaliśmy Jego wypowiedzi. On jest Królem nad Izraelem. Mojżesz opisuje plemiona Izraela i prosi Boga o opiekę nad nimi. Reuwen przetrwa, podobnie jak jego potomstwo. Jehuda, Boże, usłysz jego głos, jest potężny i bądź mu pomocą.
Reuwen jest konsekwentny. Wytrzymały. Zawsze w gotowości. Jehuda to władza i przywództwo, ostateczny monarcha.
Druga alija (33:8-12) Lewici, to Twoje pobożne plemię, wytrzymujące próby, słuchający Twego przymierza. Będą nauczać Twojej Tory i służyć Ci. Błogosław to plemię i opasaj w obliczu przeciwników. Binjamin, umiłowany przez Boga, On go chroni, podczas gdy on mieszka na Jego piersi.
Naród żydowski potrzebuje przywódców religijnych i takim jacy są Lewici. Binjamin jest siedzibą Mikdaszu, fizycznego partnera do religijnej służby Lewiego.
Trzecia alija (33:13-17) Josef, jego ziemia jest błogosławiona, od słodyczy ziemi, gór i wzgórz. Ma władzę zarówno przez Efraima, jak i Menaszego.
Josef jest rolniczym bogactwem, siłą w gospodarce i siłą w liczbach.
Czwarta alija (33:18-21) Zewulun jest przyjemny w swoich podróżach, Jisachar w swoich mieszkaniach. Ludzie gromadzą się na górze, ciesząc się bogactwem morza i ziemi. Gad jest błogosławiony, mieszkając jako lew. Jego częścią jest prawodawstwo, przywództwo, prawość i sprawiedliwość.
Zewulun jest kupcem, Jisachar księciem filozofii. Gad jest podstawą instytucji narodowych, sprawiedliwości i rządów prawa.
Piąta alija (33:21-29) Dan to małe lewki, cieszące się ziemią Baszan. Naftali, zadowolony, pełen błogosławieństwa, morza i południa. Aszer, błogosławiony bardziej niż dzieci, ukochany przez braci, stopy z oliwy, buty z żelaza i miedzi. Żaden nie jest jak Bóg, jeżdżący po niebie w swojej pomocy, wspaniały.
Dan chroni granicę północną, a Naftali zachodnią i południową. Aszer jest budowniczym pokoju, z “miękkimi stopami naoliwionymi, ale butami z żelaza”, metafora stąpania łagodnie, ale z zasadami, gdy jest to potrzebne. Twórca pokoju.
Chatan Torah (34:1-12) Szczęśliwy jesteś Izraelu, że masz takiego Opiekuna. Mojżesz wstąpił na Har Nawo, patrząc na Ziemię Izraela. Bóg powiedział mu: To jest Ziemia, którą ci obiecałem, choć nie wejdziesz do niej. Mojżesz umarł, został pochowany, choć miejsce jego pochówku nie jest znane. Jego siła była z nim do końca. Lud opłakiwał go 30 dni. Jehoszua był wypełniony duchem Bożym, choć nikt nigdy nie będzie jak Mojżesz, znający Boga, twarzą w twarz, dokonujący wszystkich cudów, które czynił na oczach całego Izraela.
Życie Mojżesza dobiega końca. Być może z nutą tragedii, nie wchodząc do ziemi, na którą pracował przez całe życie. Ale wspominając Jehoszuę i podążając za jego poetyckim opisem spektrum talentów, jakie przejawia naród żydowski, opuszcza świat zadowolony. Jego celem nie było wejście do Ziemi; jego celem było pomyślne poprowadzenie swojego ludu do wejścia do Ziemi. Opuszcza świat zadowolony z tego, że wszystko jest przed nim. Jego życiowa misja została wypełniona.
Chatan Tora Bereszit (1:1-2:3) Aby kontynuować uczenie się naszej Tory przez całe życie, po zakończeniu Tory wskakujemy od razu i kontynuujemy początek Tory, czytając historię stworzenia od pierwszego dnia do Szabatu.