Pierwsze zdanie Parszy w tym tygodniu brzmi: „I błagałem Wiekuistego podówczas mówiąc.” Mojżesz modli się do B!ga, by pozwolił mu wejść do Ziemi Izraela po tym, gdy zgodził się, by dwa i pół plemienia osiedliło się na wschodnim brzegu rzeki Jordan. B!g gotów był zmienić swój plan odnośnie osiedlenia Dzieci Izraela pomiędzy Morzem Śródziemnym, a Jordanem, być może mógłby też zmienić swój plan, w którym Mojżesz nie wchodzi do Ziemi Izraela. Odpowiedź B!ga to stanowcze „nie”. Dlaczego, dlaczego B!g zgadza się na prośbę dwóch i pół plemienia, a odmawia Mojżeszowi?
Dobry plan potrzebuje jasno określonych celów i metody, by je osiągnąć. Gdy plan wkracza w fazę realizacji, lider powinien modyfikować metodę, jeśli zajdzie taka potrzeba. Najważniejsze jest utrzymanie uwagi na celu i pilnowanie, by wszystkie zmiany go uwzględniały. To właśnie robi tutaj B!g, jak mówi nam Mojżesz. Dodanie Ziemi Izraela pozwoli Dzieciom Izraela jako narodowi trwać bezpiecznie w jego tradycji i systemie moralnym. Natomiast pozwolenie Mojżeszowi na przejście rzeki Jordan tego celu nie zrealizuje. W tym tygodniu Mojżesz zwraca uwagę na poświęcenie B!ga dla Dzieci Izraela, nawet kosztem największego Żyda jaki kiedykolwiek żył na świecie.
Szabat Szalom,
Z miłością,
Yehoshua