Czytaj?c dwie ostatnie Parsze czuj? potrzeb? zadania pytania, o dzia?ania, kt?re najlepiej definiuj? Abrahama. Jak si? zachowuje w odpowiedzi na ??dania B!ga i co robi, kiedy brakuje polece?.? We?my na przyk?ad jego reakcj? na zniszczenie Sodomy i Gomory. Tydzie? temu, kiedy miasta te zosta?y podbite, a ludzie wygnani, Abraham ryzykowa? ?ycie i bogactwo, by uratowa? mieszka?c?w i sprowadzi? ich z powrotem. W tym tygodniu, kiedy B!g m?wi Abrahamowi, ?e zamierza zniszczy? obydwa miasta, Abraham targuje si? z Nim, chce by zosta?y oszcz?dzone, ostatecznie jednak przystaje na wyb?r B!ga.
Gdy Abraham dzia?a samodzielnie, najwa?niejsze s? strze?enie i ochrona ludzkiego ?ycia. Got?w jest i?? na wojn?, by uratowa? bratanka i podpisa? traktaty pokojowe dla swoich dzieci. Chroni podr??nik?w i zabawia go?ci. Gdy tylko B!g cokolwiek mu nakazuje, czyni to bez pytania czy zawahania. W nieskazitelny spos?b s?u?y B!gu, ale ta doskona?o?? zanika, gdy w gr? wchodzi jego ?ycie osobiste. Pod koniec Parszy, kiedy niemal zabija swojego syna, Abraham tworzy wieczn? wi?? z B!giem i jednocze?nie niszczy ca?e zaufanie istniej?ce mi?dzy nim i synem. Jak to mo?liwe?Jak mo?e by? Abraham idealnym kap?anem odnosz?c pora?ki w ?yciu osobistym? To pytanie powinno brzmie?: jak mo?emy oczekiwa? wi?cej od jakiekolwiek cz?owieka? S?u?ba B!gu ani nie zwalnia nas od s?u?enia innym ludziom, ani nie zabezpiecza ?adnego sukcesu w tych staraniach.
Szabat Szalom!
Z mi?o?ci?,
Yehoshua
T?um. Jojo Wrze?niowska
