W tym tygodniu obchodzimy setn? rocznic? ?mierci Szymona An-skiego, tw?rcy ?Dybuka?, jednego z najbardziej znamienitych dzie? ?ydowskiej kultury. By?a to sztuka, p??niej film niezwyk?a, poniewa? uda?o jej si? wznie?? na scen? nas i nasz? ?ydowsko??. Jak? tajemnic? uchwyci?? Umarli ?ydzi nie pozostan? martwi. Ka?dego ranka, gdy wypowiadam b?ogos?awie?stwo Tory, s?ysz? g?os mojego taty recytuj?cego je ?piewnie wraz ze mn?. Gdy studiuj? Gemar?, s?ysz? jak Abaje i Rawa spieraj? si? ze sob?, podczas gdy Raszi i Rabenu Tam dyskutuj? o znaczeniu ich sporu. Kiedy b?ogos?awi? swoje dzieci, s?ysz? g?os Naszego Ojca Jakuba b?ogos?awi?cego swoje wnuki dok?adnie tymi samymi s?owami. Umarli ?ydzi po prostu nie mog? milcze?, wo?aj? by? ich pami?ta?, by mogli nas uczy?, wo?aj? o sprawiedliwo??.
Parsza w tym tygodniu opowiada o pierwszych zmar?ych ?ydach i o tym jak Sara odmawia milczenia. Sara umiera na pocz?tku Parszy, a mimo to jej wp?yw jest na tyle du?y, ?e na ko?cu Parszy Rebeka – synowa, kt?rej nigdy nie spotka?a – pod??a jej drog?, a nawet zamieszkuje jej namiot. ?mier? Sary nie jest wyj?ciem z historii, zapewnia jej raczej g??wn? rol? w naszej opowie?ci. Poprzez ?ycie zgodne z wizj? Abrahama i wpajaniu jej synowi Izaakowi, Sara sprawi?a, ?e jej s?owa i czyny s? tak samo ponadczasowe jak B!g, kt?remu s?u?yli.
Szabat Szalom!
Z mi?o?ci?,
Yehoshua
T?um. Jojo Wrze?niowska