Prawie ca?a parasza po?wi?cona jest opisom podr??y, co jest do?? nieproporcjonalnym zagospodarowaniem miejsca w Torze, w stosunku do innych sk?pych informacji przekazanych w narracji Tory. Chcia?bym dowiedzie? si? ?wi?cej o relacjach ?Moj?esza z jego dzie?mi ? a tu nie ma ani s??wka. By?bym zainteresowany wys?uchaniem Cipory i jej historii opowiedzianej jej s?owami, ale nie ma takiej opcji.? Zamiast tego prosz? bardzo otrzymujemy 49 werset?w, kt?re s? niczym innym lecz dziennikiem podr??y, kt?r? ju? znamy i zastanawiamy si?, dlaczego musimy to czyta? ponownie.
Komentarze s? obfite w pr?by wyja?nienia tej zagadki, chcia?bym przedstawi? kilka:
Raszi cytuje midrasz wsp??czesnego mu rabina Moshe Darshan?a (XI w., Prowansja):
Tora podkre?la tu mi?osierdzie Boga wobec dzieci Izraela, nawet gdy je karze, nadal nale?y ?pami?ta? wszystkie miejsca, w kt?rych ich wspiera? przez 39 lat. Je?li odliczysz pierwsze 14 miejsc, kt?re mia?y miejsce przed grzechem wys?annik?w ?wiadcz?cych ?le o Ziemi Obiecanej, oraz ostatnie 8 miejsc, kt?re mia?y miejsce po ?mierci Aarona, otrzymasz tylko 20 miejsc, w kt?rych synowie Izraela ?yli przez blisko 40 lat, co wskazuje na minimalny dyskomfort! To pokazuje Bo?? mi?o?? do Jego ludu, pomimo odrzucenia przez nich Ziemi obiecanej i ukarania ich na pustyni.
Ramban przypomina pozycj? Rambama (Maimonides XII w. Hiszpania) kt?r? mo?na odnale?? w jego dziele: Przewodnik dla Zagubionych. Ta pozycja skupia si? na historycznym znaczeniu listy:
“Cuda na pustyni by?y prawdziwe i cudowne, ale tylko dla tych, kt?rzy ich wtedy do?wiadczali. W przysz?o?ci nast?pne pokolenia odm?wi? istnienia tych cud?w twierdz?c, ?e dzieci Izraela nie by?y na pustyni, ale najprawdopodobniej w pobli?u zamieszka?ego miasta ze wszystkimi udogodnieniami, aby przetrwa?. Z tego powodu przedstawione zosta?y konkretne miejsca, aby przysz?e pokolenia nie zaprzeczy?y cudom przesz?o?ci “.
Ramban sam nie jest do ko?ca przekonany, czy jest to wystarczaj?ca wypowied?, ale nie daje nam dodatkowych wyja?nie?; Zamiast tego m?wi: “Tora nie ujawnia nam tej tajemnicy”.
Wsp??czesny komentarz dostarcza nam Rabin David Sabato (rabin w Jesziwie Hesder Birkat Moshe, w miejscowo?ci Maale Adumim, w Izrealu). Jego zdaniem Tora w tym miejscu chwali pokolenia, kt?re wysz?y z Egiptu. Jak to pochwala?! ?A co ze Z?otym Cielcem? Grzechem wys?annik?w ?wiadcz?cych ?le o Ziemi obiecanej? A co z tym nieustannym narzekaniem na pustyni? W tym w?a?nie rzecz. Cho? prawd? jest, ?e nar?d Izraela (zw?aszcza pierwsze pokolenie) pope?ni? ci??kie grzechy, gdy spojrzysz na to z perspektywy czasu, to mo?esz zauwa?y?, ?e Izraelczycy na przestrzeni czterdziestu lat na pustyni naprawd? nie tak wiele zgrzeszyli.
Tak, grzechy pope?nione w pierwszym i czterdziestym roku by?y powa?ne i postawi?y Boga i Moj?esza w trudnej sytuacji, ale 38 lat po?rodku ?wiadczy o cichej wi?kszo?ci, umiarkowanego narodu, id?cego za Moj?eszem i “id?cego za Bogiem na bezludnej pustyni “.
By? mo?e tutaj le?y tajemnica wspominania ca?ej podr??y w tym miejscu w Torze. Ze wzgl?du na powag? grzech?w, kt?re wstrz?sn??y narodem, Tora otwarcie nie pochwala tych pokole?; ale podaje odniesienie do pozytywnych lat Izraelit?w i ich w?dr?wki na pustyni. Mo?e to jest tajemnic?, o kt?rej wspomnia? Ramban, gdy napisa?, ?e B?g chce przypomnie? wszystkie miejsca na pustyni. I jak zosta?o napisane: ?I Moj?esz spisa? ich drog? na pustyni oraz dotarcie do ko?ca w?dr?wki, wed?ug S?owa Bo?ego “.