W aktualnej Parszy, tuż po ukończeniu dość długich instrukcji dotyczących budowy Miszkanu, Tora informuje nas, że dzieci Izraela powstrzymały się od tworzenia Miszkanu w czasie Szabatu. Dlaczego? Dlaczego obowiązek powstrzymania się od pracy w Szabat przewyższa nasz obowiązek budowy domu dla B!ga w naszym świecie i czego uczy nas o Szabacie?
Miszkan i późniejsza Świątynia to miejsce, które stworzyło warunki niezbędne do tego,
by B!g zamieszkał w naszym narodzie. Ponieważ była to struktura fizyczna, stworzona raz
w sferze fizycznej i duchowej, z pominięciem zniszczenia lub uszkodzenia, nie było już potrzeby angażowania się w jej tworzenie. Szabat to budowla, którą tworzymy w czasie.
Pozwala ona na zamieszkanie B!ga w naszym życiu, naszych domach, rodzinach, społecznościach i narodach. To projekt, w który można się nieustannie angażować,
i który nie ma żadnych ograniczeń. Tak więc Szabat jest zdecydowanie lepszym domem
dla B!ga niż był nim Miszkan, i nie poświęcamy znaczenia tego poprzedniego przed kolejnym. Szabat to oryginalny dom, który B!g wyznacza dla siebie, a także budowla, która daje nam wszystkim szansę dotknąć wieczności.
Szabat Szalom,
Yehoshua