W Parszy w tym tygodniu najdłużej służący Izraelowi przywódca dowiaduje się, że jego czas zbliża się ku końcowi i informuje go tym nie kto inny, a sam B!g. W rzeczywistości cała polityczna dynastia dzieci Amrama: Miriam, Aaron i Mojżesz dostają w tym tygodniu wypowiedzenie. Choć pozostawili niezatarty ślad w żydowskiej historii, nigdy więcej potomek ich klanu nie będzie przewodził narodowi. Cóż za straszną rzecz uczynił Mojżesz, że odebrana mu została możliwość wprowadzenia Narodu Izraela do Ziemi Izraela? Wszyscy dobrze znamy odpowiedź na to pytanie: uderzył w skałę. Bóg powiedział mu, że ma porozmawiać ze skałą, by wypłynęła z niej woda. Zamiast tego uderza w nią. Naprawdę, to wszystko? Tak, Mojżesz miał przemówić do skały, a zamiast tego uderza w nią i dlatego właśnie umrze na pustyni i nie dotrze do Ziemi Obiecanej.
Pomiędzy końcem ostatniej Parszy, a historią zawartą w obecnej, mija czterdzieści lat. Oto nowe pokolenie Izraelitów, poprzednie wymarło na przestrzeni ostatnich czterdziestu lat. Co robi nowe pokolenie? Narzeka na brak wody i pyta Mojżesza, dlaczego sprowadził ich na pewną śmierć na pustyni, tak jak działo się to z ich rodzicami czterdzieści lat temu. B!g każe Mojżeszowi zgromadzić Naród Izraela i przed całym narodem przemówić do skały, z której wypłynie woda. Zamiast mówić, Mojżesz uderza w skałę, dokładnie tak, jak czterdzieści lat wcześniej. Jaki to problem? Mamy nowe pokolenie, ale ludzie zachowują się wobec Mojżesza tak samo, jak poprzednie. I odpowiedź Mojżesza jest taka sama. B!g mówi tutaj: „Mosze! Jesteś wspaniałym facetem, najlepszym tak naprawdę, ale znamy tę grę, graliśmy w nią już wcześniej. Choć ludzie nie zmienili swojego nastawienia, twoja reakcja również nie uległa zmianie. A potrzebujemy zmiany! Wiem, że nie znajdę nikogo lepszego od ciebie, ale uderzyłeś w skałę, wpadłeś w ten sam schemat, przez który utknęliśmy na pustyni czterdzieści lat temu. Najwyższy czas na zmianę.” Czy Mojżesz zgrzeszył uderzając w skałę? Nie! Ale jeśli ludzie nie zamierzali się zmienić, to musiał zmienić się przywódca, a Mojżesz pokazał, że nie był w stanie tego zrobić.
Szabat Szalom!
Z miłością,
Yehoshua
