Drabina Jakuba
Po otrzymaniu błogosławieństwa od ojca (w poprzednim odcinku), Jaakow rozpoczyna podróż do Haranu. Po drodze zachodzi słońce i Jakub ma zamiar spędzić noc na górze Moriah. Bierze kilka kamieni i używa ich jako poduszki na głowę.
We śnie widzi drabinę ustawioną na ziemi, jej szczyt sięga nieba, a aniołowie wstępują i zstępują z niej. Bóg objawia mu się i obiecuje mu, że będzie z nim, gdziekolwiek pójdzie, a ziemia, na której leży, będzie dana jego potomstwu po nim. “I przedarł się przez morze i wschód, i północ, i południe” – mówi mu Stwórca świata, a Jakub budzi się uradowany ze snu, bierze kamień, na którym leżał, i wylewa na niego oliwę. Nazywa to miejsce “Beit El” i ślubuje, że jeśli wróci w pokoju, zamieni kamień w dom Boży.
Jakub spotyka Rachelę przy studni
W Haranie Jakub udaje się do studni, gdzie spotyka Rachelę, swoją kuzynkę. Jej ojciec, wuj Laban, proponuje mu pracę u siebie. “Jakie wynagrodzenie chciałbyś za swoją pracę”? pyta Laban, a Jakub odpowiada, że jest gotów pracować przez siedem lat, aby poślubić Rachelę, najmłodszą córkę Labana.
Laban oszukuje Jakuba
Po otrzymaniu zgody Labana, Jakub pracuje przez siedem kolejnych lat, a gdy nadchodzi czas, prosi o zapłatę – Rachelę. W zamian otrzymuje Leę, starszą. Nie ma u nas zwyczaju wydawania młodej kobiety za mąż przed starszą, “przeprasza” i proponuje Jakubowi, by pracował jeszcze siedem lat dla Racheli. Wraz z córkami Laban daje Jakubowi swoje dwie niewolnice: Belhę i Zilpah.
Lea, Belha i Zelfa zostają obdarzone dziećmi, podczas gdy Rachela pozostaje bezpłodna.
Jakub kocha Rachelę pełniej, ale synowie rodzą się Leah, podczas gdy Rachel jest bezpłodna. Imiona pierwszych czterech synów Leah: Reuwen (“Teraz będę kochał siebie”); Szimon (“Usłysz Pana, że nienawidzę siebie”); Lewi (“Tym razem będzie mi osobiście towarzyszył”) i Yehuda (“Tym razem będę dziękował Panu”).
Idąc w ślady Sary, babki swojego męża, która oddała swojemu mężowi za żonę swoją niewolnicę Hagar, Rachela proponuje Jakubowi małżeństwo ze swoją niewolnicą, Belhą. Belha ma dwóch synów: Dana i Naftaliego.
Leah również oddaje swoją niewolnicę za żonę Jakubowi i rodzą się jej dwaj synowie: Gad i Aszer.
Rachela prosi o pieniądze od stryjów i obiecuje, że dzięki tej nagrodzie Jakub zostanie z nią. Bóg dostrzega starania Lei o ponowne poczęcie i dzięki temu rodzi ona kolejnego syna: Issachara (“Bóg dał moją nagrodę, którą dałam słudze mojemu mężowi”). Potem miała jeszcze jednego syna -, a także córkę o imieniu Dina.
Rachel rodzi syna
Po latach bezpłodności Rachela urodziła syna. Nazwała go Josef (doda mi jeszcze), mając nadzieję, że będą kolejni synowie.
Jakub chce wrócić do domu, ale Laban błaga go, by został. Ustalają wynagrodzenie za pracę Jakuba – pasterza białych owiec. Jakub prosi o przyjęcie stada, na którym pojawią się brązowe plamy lub łaty, a stado i majątek Jakuba stają się coraz większe.
Jakub wrócił do domu, do ziemi Kanaan
Mijały lata, a Jakub słyszał, jak synowie Labana szeptali, że wzbogacił się kosztem ich ojca. Postanowił, że czas wrócić do domu, do ziemi kananejskiej, i naradził się ze swoimi żonami Rachelą i Leą. Opowiada im o śnie, w którym anioł Boży nakazał mu powrót do ojczyzny. Rachel i Lea z całego serca zgadzają się na to. Wyruszają bez wiedzy ojca.
Przed wyjazdem, Rachela z dobrej woli wykrada posągi ojca, aby odzwyczaić go od oddawania czci bożkom. Robi to bez wiedzy Jakuba.
Fatalne spotkanie z Lewanem
Kiedy Laban dowiaduje się o nagłym wyjeździe Jakuba, rusza za nim w pogoń. W noc poprzedzającą fatalne spotkanie Bóg objawia mu się i zakazuje mu krzywdzić Jakuba.
Kiedy się spotykają, Laban skarży się, dlaczego Jakub nie pozwolił mu ucałować swoich córek i wnuków przed wyjazdem. Twierdzi też, że Jakub ukradł jego posągi.
Jakub odpowiada mu: Wyszedłem potajemnie, bo bałem się, że ukradniesz mi swoje córki. Co do posągów, nie wiem, o czym mówisz. Laban przeszukuje wszystkie namioty, ale Rachela zakopuje posągi pod wielbłądem i siada na nich.
W końcu, po szczerej rozmowie, w której Jakub z goryczą opowiada o wszystkich wyczynach Labana na przestrzeni lat, Laban i Jakub zawierają przymierze i układają stos kamieni jako znak.
Jakub przybywa do Ziemi Izraela, gdzie spotyka aniołów. Nazywa to miejsce “obozami”.
Życzymy wam Spokojnego i Błogosławionego Shabatu
Peretz
