Na to pytanie odpowiada Mojżesz w swoim przemówieniu w paraszy Ekew. Na początku rozdziału ósmego księgi Dwarim (Powtórzonego Prawa) Mojżesz przypomina synom Izraela o ich doświadczeniu na pustyni. To doświadczenie było sprawdzianem, czy lud będzie się trzymał boskich przykazał. B?g uczynił nasz pobyt na pustyni testem i nauką, abyśmy nauczyli się poszukiwać go i rozpoznawać jego obecność we wszystkim co czynimy. To była żyzna gleba dla tego testu z powodu absolutnego braku płodności piasków pustyni!
Następnie parasza w naturalny sposób przechodzi do opisu piękna Ziemi Izraela. Mojżesz rozpoczyna swoje pochwały mówiąc, jak cudowna jest ta Ziemia:
7Albowiem Pan, B?g twój, wprowadzi cię do ziemi pięknej, ziemi obfitującej w potoki, źródła i strumienie, które tryskają w dolinie oraz na górze – 8 do ziemi pszenicy, jęczmienia, winorośli, drzewa figowego i granatowego – do ziemi oliwek, oliwy i miodu -do ziemi, gdzie nie odczuwając niedostatku, nasycisz się chlebem, gdzie ci niczego nie zabraknie – do ziemi, której kamienie zawierają żelazo, a z jej gór wydobywa się miedź. Najesz się, nasycisz i będziesz błogosławił Pana, Boga twego, za piękną ziemię, którą ci dał. (Dwarim 8:7-10)