Parsza w tym tygodniu rozpoczyna się i kończy proroctwem. Na początku Mojżesz mówi nam, żebyśmy widzieli błogosławieństwo i przekleństwo, które znajduje się przed nami. Na końcu Mojżesz mówi, że trzy razy w roku będziemy widziani przez B!ga w Jerozolimie. Pomiędzy zaś czytamy o wszystkich duchowych i etycznych wyzwaniach, którym będziemy stawiać czoła w Ziemi Izraela i o tym, jak ich uniknąć. W całej Parszy, kiedy Mojżesz odnosi się do Jerozolimy i umiejscowienia Świątyni, mówi: „Miejsce, które wam pokażę”.
Słowo oznaczające widzenie, które używane jest w tej Parszy, odnosi się do poziomu zrozumienia po za obserwacją, do widzenia w opozycji do oglądania. To najcudowniejsze uczucie, gdy ktoś Cię widzi, kiedy patrzy na ciebie, wie kim jesteś, przez co dane ci było przejść i pokazuje, że cię dostrzega. To właśnie obiecuje Mojżesz na końcu naszej Parszy. Obiecuje, że poprzez wyzwania świata, w którym nic nie jest jasne, w którym wszystko odkrywa się na bieżąco, będziemy mogli uwidocznić się przed B!giem, będziemy mogli wybrać życie błogosławieństwa.
Szabat Szalom!
Z miłością,
Yehoshua